Een dag uit het leven van een moeder...

Een dag uit het leven van een moeder…

‘Een kinderfeestje’

Veel dingen kunnen niet ‘zomaar’ als je kind chronisch ‘ziek’ is. Neem nou een kinderfeestje. Het feestje voor elk kind, waarbij je vriendjes en vriendinnetjes uitnodigt om samen je verjaardag te vieren. Bij onze andere kinderen was dat altijd een vanzelfsprekendheid. Ze mochten kaartjes uitdelen en uitkiezen waar ze naartoe wilden.

Onze dochter is niet alleen zelf ziek, waardoor het lastig kiezen is, maar ze zit ook op het speciaal onderwijs. Dit betekent dat het ook voor de kinderen in haar klas niet makkelijk is om ‘zomaar’ naar een kinderfeestje te gaan.

Twee weken voor haar verjaardag begon ze te vragen.

‘Mag ik ook een kinderfeestje, mama?’

‘Ja hoor, lieverd. Wat heb je in gedachten?’

Wij willen dat ze zoveel mogelijk mee kan maken. Dit betekent dat de ‘standaard’ dingen altijd kunnen, maar wel in een aangepaste vorm.

‘Ik wil graag dat er kindjes bij mij thuiskomen en dat we samen kunnen spelen.’

‘Wil je niet ergens naartoe?’

‘Nee, dat vind ik veel te spannend. Ik heb liever dat de kindjes bij mij thuiskomen.’

Zo gezegd, zo gedaan zou je zeggen, maar dat is niet helemaal waar. In de traktatie, voor haar klas, hadden we in elk tasje een uitnodiging voor het klasgenootje en één ouder gedaan.

Thuis hadden we naast het cadeautjes uitpakken en cakejes versieren bedacht dat ze blik konden gooien en konden darten. Uiteindelijk hebben ze vooral film gekeken. De ouders hebben onder het genot van een kopje koffie en taart kunnen bijpraten.

Vanwege de energie hadden we het kinderfeestje in de ochtend van 10 tot 12 uur gepland. Vanaf 11.30 daalde het energiepeil vrij snel. Om 12 uur hadden we iedereen uitgezwaaid.

Een geslaagd feestje! Op naar de volgende.

Liefs Hilly